Het is niet altijd makkelijk om van boeken te houdenElke boekenliefhebber heeft wel enkele zaken waar je je echt niet over kan zetten. Voor 2016 heb ik mezelf voorgenomen om sommige dingen toch maar los te leren laten en me erover te zetten. Hier zie je enkele van die dingen. Misschien dat ze jou ook wel zullen helpen in de toekomst! Voor vandaag heb ik er drie maar ik denk er sterk over nog een tweede post of een derde hierover te maken. |
1. Vouwen in de rug.
Ik herinner me dat ik vanaf het eerste boek dat ik kocht, ongeveer een twee en een halfjaar geleden, dat ik geen enkele vouw in de rug van mijn boeken kon verdragen. Ik legde me in de meeste vreemde posities en las soms echt zeer ongemakkelijk met mijn boek deels gesloten.
Het gaf altijd zo'n nerveus gevoel waar ik me echt over heb moeten zetten. Sinds januari open ik gewoon het boek. Komt er een vouwtje in de rug dan is dat maar zo, daar is een boek nu eenmaal voor gemaakt. Ik geniet veel meer van het lezen en ondanks dat er wat vouwtjes in je boekenkast verschijnen geeft het me ook een leuk gevoel. Ik kan ernaar kijken en denken van "wow dat boek, daar heb ik echt van kunnen genieten". Ik raad het echt aan iedereen aan.
2. Een winkel binnengaan met boeken, dat is boeken op de rekening.
Deze is er eentje waar ik toch een tijdje mee heb gesukkeld. Ik kon zelfs de supermarkt niet binnenstappen of ik had een boek vast. Vorige maand ben ik twee maal een boek gaan afhalen in de Standaardboekhandel. Dit zouden dus twee nieuwe boeken horen te zijn. Spijtig voor mij werden dit er dus zes.
Daarom zou ik dit jaar graag een beetje meer controle hebben over het kopen van mijn boeken. Ik heb er nog zoveel staan om te lezen. Als het boek geen serie compleet maakt dan koop ik het gewoon niet. Ik denk eraan om een soort bokaaltje te maken en er een boekenbokaaltje van te maken. Allemaal voor de boeken dus. Geld dat je spaart om nadien boeken mee te kunnen kopen.
3. Je raakt het niet aan, hoor je me!
Het klinkt zo egoïstisch maar als er één ding is waar ik echt niet tegen kan zijn mensen die je boeken aanraken. Als ik op school lees heb je altijd wel iemand die het boek wil vast nemen om eens te kijken of om de kaft te voelen. Het enigste wat ik dan kan bedenken is: raak het niet aan.
Misschien is de andere persoon oprecht geïnteresseerd in het boek en willen ze te weten komen waar het over gaat. Volgende keer geef ik hen subtiel wat uitleg erover maar zal ik toch nog wel proberen om hun handen weg te houden bij mijn heiligdom.
Ik herinner me dat ik vanaf het eerste boek dat ik kocht, ongeveer een twee en een halfjaar geleden, dat ik geen enkele vouw in de rug van mijn boeken kon verdragen. Ik legde me in de meeste vreemde posities en las soms echt zeer ongemakkelijk met mijn boek deels gesloten.
Het gaf altijd zo'n nerveus gevoel waar ik me echt over heb moeten zetten. Sinds januari open ik gewoon het boek. Komt er een vouwtje in de rug dan is dat maar zo, daar is een boek nu eenmaal voor gemaakt. Ik geniet veel meer van het lezen en ondanks dat er wat vouwtjes in je boekenkast verschijnen geeft het me ook een leuk gevoel. Ik kan ernaar kijken en denken van "wow dat boek, daar heb ik echt van kunnen genieten". Ik raad het echt aan iedereen aan.
2. Een winkel binnengaan met boeken, dat is boeken op de rekening.
Deze is er eentje waar ik toch een tijdje mee heb gesukkeld. Ik kon zelfs de supermarkt niet binnenstappen of ik had een boek vast. Vorige maand ben ik twee maal een boek gaan afhalen in de Standaardboekhandel. Dit zouden dus twee nieuwe boeken horen te zijn. Spijtig voor mij werden dit er dus zes.
Daarom zou ik dit jaar graag een beetje meer controle hebben over het kopen van mijn boeken. Ik heb er nog zoveel staan om te lezen. Als het boek geen serie compleet maakt dan koop ik het gewoon niet. Ik denk eraan om een soort bokaaltje te maken en er een boekenbokaaltje van te maken. Allemaal voor de boeken dus. Geld dat je spaart om nadien boeken mee te kunnen kopen.
3. Je raakt het niet aan, hoor je me!
Het klinkt zo egoïstisch maar als er één ding is waar ik echt niet tegen kan zijn mensen die je boeken aanraken. Als ik op school lees heb je altijd wel iemand die het boek wil vast nemen om eens te kijken of om de kaft te voelen. Het enigste wat ik dan kan bedenken is: raak het niet aan.
Misschien is de andere persoon oprecht geïnteresseerd in het boek en willen ze te weten komen waar het over gaat. Volgende keer geef ik hen subtiel wat uitleg erover maar zal ik toch nog wel proberen om hun handen weg te houden bij mijn heiligdom.