City of Ashes van Cassandra ClareHet tweede boek in de "mortal instruments" serie heeft voor mij zeer veel verschil gemaakt. Nu pas ben ik echt overtuigd dat deze serie iets voor mij is ondanks dat er wel enkele dingetjes waren die me stoorde. Ik heb dit boek voor school gelezen en heb er meer dan een week over gedaan door alle taken die wat uitgebreid waren. Bij deze dus ook de waarschuwing over spoilers. |
Cover - 6/10Ondanks dat ik "City of Bones" een acht gaf op de cover moet ik toegeven dat het bij het tweede boek helemaal achteruit is gegaan. Niet enkel is het fantasie sfeertje verdwenen voor mij, Clary wordt ook gewoon té gewoontjes afgebeeld naar mijn zin. In dit boek draait niet alles meer om Clary maar ook om andere personages en als je naar de cover kijkt blijkt ze plots de meest geliefde persoon op de aarde te zijn. Ik ben wel blij dat de covers een bepaald soort thema behouden. |
Originaliteit - 7/10
Weer maar eens die driehoeksverhouding. Elk serie van Cassandra Clare moet gewoon een driehoeksverhouding hebben. En wat voor eentje dan nog wel. Haar beste vriend en haar broer. Het gaat me allemaal een klein beetje te ver.
Het is een origineel idee om broer en zus verliefd te laten worden op elkaar maar voor mij was dit idee toch een tikkeltje teveel van het goede. Ik heb echt problemen gehad tijdens het boek om dit te aanvaarden. Clary en Jace werd meer vernoemd als een soort van geheimzinnig stel dan als broer en zus. Daarbij kwam dan ook nog eens kijken dat Simon het vriendje van Clary is.
Wat ik wel super vond en ook echt Cassandra Clare voor wil complimenteren is het feit dat ze een homo stelletje in het boek heeft verwerkt. Alec en Magnus zijn voor mij echt de doorbrekers van het cliche in dit tweede boek. Ik denk zonder dit deeltje dat originaliteit een heleboel minder punten zou hebben gekregen.
Het is een origineel idee om broer en zus verliefd te laten worden op elkaar maar voor mij was dit idee toch een tikkeltje teveel van het goede. Ik heb echt problemen gehad tijdens het boek om dit te aanvaarden. Clary en Jace werd meer vernoemd als een soort van geheimzinnig stel dan als broer en zus. Daarbij kwam dan ook nog eens kijken dat Simon het vriendje van Clary is.
Wat ik wel super vond en ook echt Cassandra Clare voor wil complimenteren is het feit dat ze een homo stelletje in het boek heeft verwerkt. Alec en Magnus zijn voor mij echt de doorbrekers van het cliche in dit tweede boek. Ik denk zonder dit deeltje dat originaliteit een heleboel minder punten zou hebben gekregen.
Personage - 7.5/10
Gelukkig waren de personages veel meer mijn ding. Laat ons beginnen bij Clary die voor mij eigenlijk niet veel veranderd is in dit boek. Daarnaast lijkt ze half de tijd een twaalf jarig meisje die geen idee heeft wat ze aan het doen is met haar leven. Ze is het hoofdpersonages maar soms heb ik toch echt op haar onbenullige gedrag moeten vloeken.
Simon, oh mijn lieve Simon. Gewoon weg ben ik van hem. Totdat hij een vampier werd was hij echt de meest geweldige kerel in dit boek. Ik begrijp het principe achter het woord vampier en wat Cassandra Clare wil overbrengen maar zo'n achterbakse houding had voor mij niet gehoeven. Toch nog steeds helemaal team Simon!
Magnus en Alec waren dan wel een fijn onderwerp, toch kwam Alec en zijn zus Isabelle niet zo vaak voor in het boek. Ze namen in mijn ogen eigenlijk nooit de voorgrond, iets wat ik in het eerste boek wel vond. Spijtig, maar volgens mij komt hun verhaal pas later in de serie.
Jace was voor mij een arrogante eikel en dat was hij nog steeds op het einde maar toch kreeg ik sympathy voor hem. Voor mij is hij echt heel veel veranderd in dit derde boek en ik vind hem als een personage zeer mooi uitkomen tussen al de andere.
Simon, oh mijn lieve Simon. Gewoon weg ben ik van hem. Totdat hij een vampier werd was hij echt de meest geweldige kerel in dit boek. Ik begrijp het principe achter het woord vampier en wat Cassandra Clare wil overbrengen maar zo'n achterbakse houding had voor mij niet gehoeven. Toch nog steeds helemaal team Simon!
Magnus en Alec waren dan wel een fijn onderwerp, toch kwam Alec en zijn zus Isabelle niet zo vaak voor in het boek. Ze namen in mijn ogen eigenlijk nooit de voorgrond, iets wat ik in het eerste boek wel vond. Spijtig, maar volgens mij komt hun verhaal pas later in de serie.
Jace was voor mij een arrogante eikel en dat was hij nog steeds op het einde maar toch kreeg ik sympathy voor hem. Voor mij is hij echt heel veel veranderd in dit derde boek en ik vind hem als een personage zeer mooi uitkomen tussen al de andere.
Sfeer - 8.5/10
Voor mij zat de sfeer in het tweede boek echt een heel stuk beter dan in het eerste boek. Het voelde wat meer aan als een fantasie wereld en dat miste ik eerst enorm hard. Haar sfeer was er vanaf de eerste pagina's al helemaal in en dat had ze bij haar andere boeken weer niet. Ik ben benieuwd naar de rest van de serie of ze echt je meteen weet te boeien van pagina 1 of weer een honderd pagina's nodig heeft voor ze je echt het verhaal kan tonen.
Verhaallijn en vlotheid - 6.5/10
Ik heb er voornamelijk lang over gedaan doordat ik dit voor school lees maar ondanks alles blijf ik toch een beetje sukkelen om Cassandra Clare haar boeken vlot te lezen. Ik mag ze echt goed vinden ik kom er soms echt moeizaam door. Ik denk dat het ook ligt aan het feit dat er met een derde persoon word geschreven en ik zo veel moeilijk een band met de personages krijg en het verhaal te algemeen zie.