Pupil van Julie Kagawa
* LET OP: kan spoilers bevatten | Talon, ofwel Pupil in het Nederlands is het eerste boek in de Talon serie van Julie Kagawa. Als mijn favoriete schrijfster heb ik altijd hoge verwachtingen van haar werk en ben ook meer dan opgelucht om te kunnen zeggen: dit was weer een pareltje. [draken, parels, je zou de grap ondertussen wel moeten snappen :) ] |
Deze cover is om dagenlang mee te kunnen knuffelen. Het 3D effect maakt het er absoluut niet beter op. Niet enkel past de cover zo goed bij het boek, het is ook vreselijk goed gemaakt.
De titel in het Engels is iets minder voorspelbaar: Talon. Wat is het? Maar pupil je weet al een beetje waar het over gaat. Net zoals het tweede boek: rebel. Ondanks dat je weet dat Ember een rebel is geworden vind ik het nog steeds wat te voorspelbaar.
De originaliteit van dit boek is geweldig. De liefde is weer mooi verwerkt zoals in haar twee vorige series. Maar deze keer heeft ze het allemaal echt tot een nieuw niveau gebracht door draken te kunnen laten transformeren in mensen.
Laat ons ook niet vergeten hoeveel Julie Kagawa van een driehoeksverhouding, houd. Eerst Puck, Ash en Meghan en nu Ember, Riley en Garret. Het is mooi geschreven zoals altijd maar ergens had ik toch een beetje gehoopt dat het deze keer nog anders was dan de twee vorige series.
Het hele gebeuren rond Talon vind ik ook zeer origineel ondanks dat het wel al eens eerder is gebruikt. Een rijk of dergelijke met geheimen dat ten onder gaat. Het blijft aangenaam te lezen.
Personages waren weer op en top. Ember was niet het beste hoofdpersonage ooit. Ik was meer een fan van Garret. Riley en Dante waren oke maar ik voelde geen geweldige band met hen. Toch moet ik zeggen dat het personage Riley me echt wel op het puntje van me stoel dreef. Ook Lexi was ge-wel-dig. Zeker weer heel goed gedaan!
De sfeer was aangenaam om te lezen. Je had het vakantie gevoel en dergelijke alsof je aan een wit strand en helder blauwe zee weg zat te dutten. Het draken wereldje en het gegeven er rond ging voor mij een beetje stroever. Het voelde aan alsof Talon en de drakenwereld niet echt in de sfeer en ruimte beschreven werd op een manier dat ik gewoon ben van Julie Kagawa.
Laat ons ook eventjes aanhalen hoe super modern het boek wel niet is door zoveel nieuwe snufjes eraan toe te voegen.
Kortom, het was een goed verhaal en zeer aandachtig uitgewerkt. Hier en daar een stroef momentje maar het was zeer vlot te lezen. Ik ben geen fan van switching POV's maar deze keer heb ik me er absoluut niet in gestoord.
De titel in het Engels is iets minder voorspelbaar: Talon. Wat is het? Maar pupil je weet al een beetje waar het over gaat. Net zoals het tweede boek: rebel. Ondanks dat je weet dat Ember een rebel is geworden vind ik het nog steeds wat te voorspelbaar.
De originaliteit van dit boek is geweldig. De liefde is weer mooi verwerkt zoals in haar twee vorige series. Maar deze keer heeft ze het allemaal echt tot een nieuw niveau gebracht door draken te kunnen laten transformeren in mensen.
Laat ons ook niet vergeten hoeveel Julie Kagawa van een driehoeksverhouding, houd. Eerst Puck, Ash en Meghan en nu Ember, Riley en Garret. Het is mooi geschreven zoals altijd maar ergens had ik toch een beetje gehoopt dat het deze keer nog anders was dan de twee vorige series.
Het hele gebeuren rond Talon vind ik ook zeer origineel ondanks dat het wel al eens eerder is gebruikt. Een rijk of dergelijke met geheimen dat ten onder gaat. Het blijft aangenaam te lezen.
Personages waren weer op en top. Ember was niet het beste hoofdpersonage ooit. Ik was meer een fan van Garret. Riley en Dante waren oke maar ik voelde geen geweldige band met hen. Toch moet ik zeggen dat het personage Riley me echt wel op het puntje van me stoel dreef. Ook Lexi was ge-wel-dig. Zeker weer heel goed gedaan!
De sfeer was aangenaam om te lezen. Je had het vakantie gevoel en dergelijke alsof je aan een wit strand en helder blauwe zee weg zat te dutten. Het draken wereldje en het gegeven er rond ging voor mij een beetje stroever. Het voelde aan alsof Talon en de drakenwereld niet echt in de sfeer en ruimte beschreven werd op een manier dat ik gewoon ben van Julie Kagawa.
Laat ons ook eventjes aanhalen hoe super modern het boek wel niet is door zoveel nieuwe snufjes eraan toe te voegen.
Kortom, het was een goed verhaal en zeer aandachtig uitgewerkt. Hier en daar een stroef momentje maar het was zeer vlot te lezen. Ik ben geen fan van switching POV's maar deze keer heb ik me er absoluut niet in gestoord.
Score: Cover 8/10 Originaliteit 9/10 Personages 8/10 Sfeer, tijd en ruimte 8/10 Verhaallijn 9/10 Vlotheid van lezen 8/10 Algemeen totaal 8.3/10 Op goodreads gaf ik dit 5 van de 5 sterren. Het boek mag absoluut mee op mijn lijstje van favorieten boeken. | PLUS PUNTEN + Geschikt voor alle leeftijden. + Zeer spannend. + Avontuurlijk. + Vlot te lezen. MIN PUNTEN - Stroeve momentjes. - POV's die heel vaak verwisselen |